شاهدانی بر ارتکاب جرایم جنگی از سوی اسراییل

گروه «شکستن سکوت» که از سازمان های حقوق بشری در اسرائیل می باشد با انتشار شهادت و گواهی ۶۰ سرباز رژیم اسرائیل که در عملیات «لبه حمایتی» شرکت کرده بودند، رژیم اسراییل را به صورت جدی در معرض اتهام نقض «حقوق بشر دوستانه» قرار داده است. عملیات لبه حمایتی تابستان سال گذشته از سوی رژیم اسرائیل علیه نوار غزه صورت پذیرفت.  این عملیات ۵۰ روزه، به کشته شدن حدود ۲۲۰۰ تن از ساکنان نوار غزه و مجروحیت نزدیک به ۱۱۰۰۰ تن انجامید.

این شهادت ها که طی مصاحبه های صورت گرفته گردآوری شده است از سوی  سربازان و جنگجویان میدانی و هم افسران اسرايیلی شاغل در ستاد های عملیاتی ابراز شده است. بنابر شهادت های ابراز شده، ارتش اسراییل دستور و آموزش داده شده بود تا هر چیزی را که در نوار غزه می بیند به مثابه یک «تهدید» تلفی کند و مهمات همراه خود را تا انتها مصرف کند. همچنین بنابر گفته سربازان شرکت کننده در این عملیات، تانک های رژیم اسراییل به صورت کور و بی هدف ساختمان های نوار غزه را بدون آنکه از نظامی یا مسکونی بودن آن ها اطلاعی داشته باشند مورد هدف قرار می دادند. 

نیروهای نظامی اسراییل در این سلسله از گواهی ها آشکار می سازند که اولویت اصلی در این عملیات کاهش تلفات نیروهای اسراییلی ولو به قیمت افزایش تلفات در طرف فلسطینی بوده است. بنابر گفته این سربازان، به ایشان گفته شده بود که هرکس در خیابان مشاهده می شود و یا آنکه از پنجره ساختمان ها به بیرون می نگرد یک دیده بان و جاسوس است و لذا می بایست برای اجتناب از ریسک کردن هدف قرار بگیرد.

رژیم اسراییل در توجیه اقدامات خود در عملیات «لبه حمایتی» مدعی شده است که پیش از آغاز تهاجم به محلات مسکونی غزه، به ساکنان نوار غزه قصد خود مبنی بر حمله را اطلاع داده و از ایشان درخواست کرده است که آن جا را ترک کنند. بر این اساس، رژیم اسراییل مدعی بوده است که هرکس متعاقب این هشدار در مناطق مورد حمله باقی مانده است دیگر یک «شهروند غیر نظامی» محسوب نمی شود. این در حالی است که بنا بر قواعد حقوق بشر دوستانه هشدار پیش از حمله به غیرنظامیان خود یک وظیفه مجزا از حمایت از مناطق مسکونی و اصل تفکیک غیر نظامیان می باشد.

انتشار این شهادت ها می تواند در فرایند ارزیابی مقدماتی که از سوی دادستان «دیوان کیفری بین المللی» نسبت به وضعیت فلسطین در حال انجام است موثر و مفید واقع شود. آنچه که از مجموع این شهادت ها استنباط می شود آن است که رژیم اسراییل در انجام عملیات «لبه حمایتی» بر مبنای یک خط مشی و سیاست مشخص مبنی بر تهاجم مبتنی بر عدم تمییز میان نظامیان و غیر نظامیان اقدام می کرده است. خط مشی و سیاستی که زمینه و بافت تحقق جرایم داخل در صلاحیت دیوان کیفری بین المللی است.