در ۲۲ شهریورماه ۱۴۰۰، آقای نیکلاس کومجیان، رئیس مکانیسم تحقیقاتی مستقل درباره میانمار، سومین گزارش خود را در چهل و هشتمین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو ارائه کرد. این تیم تحقیقاتی مطابق دستور شورای حقوق بشر به منظور جمع آوری، تحکیم، حفظ و تحلیل شواهد شدیدترین جنایات بینالمللی و نقض های قوانین بینالمللی که از سال ۲۰۱۱ میلادی در میانمار اتفاق افتاده است تشکیل شد. آقای کومجیان به هنگام ارائه گزارش خود اعلام داشت که
پس از گذشت چهار سال از عملیات پاکسازی ارتش در ایالت راخین، صدها هزار روهینگیایی در پناهگاههای موقت در بنگلادش، به امید بازگشت به خانههایی که بسیاری از آنها سوخته و خراب شدهاند ، زندگی میکنند. از زمانی که ارتش در فوریه سال جاری قدرت را به دست گرفته است، تیم تحقیقاتی گزارشهایی مبنی بر به کارگیری غیرموجه نیروهای امنیتی علیه معترضان مسالمت آمیز، دستگیریهای خودسرانه، شکنجه، ناپدیدشدن اجباری و قتلها دریافت کرده است. هزاران نفر خانههای خود را ترک کردهاند و اقتصاد میانمار و منابع کشورهای همسایه تحت فشار قرار گرفته است. مستند بر ۲۱۹ هزار گزارش تهیه شده، جنایات ارتکاب یافته در میانمار، علاوه بر هدف قرار دادن جمعیت غیرنظامیان، سازمانیافته و گسترده میباشند و در نتیجه ذیل تعریف جنایات علیه بشریت قرار میگیرند.
لازم به ذکر است که شعبه سوم پیشدادرسی دیوان کیفری بینالمللی نیز در نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی مجوز انجام تحقیقات از سوی دادستان دیوان در خصوص جنایات قضیه بنگلادش/میانمار که از بعد از یکم ژوئن سال ۲۰۱۰ میلادی ارتکاب یافتهاند را صادر کرده است.