شعبه دوم دادرسی دیوان کیفری بین المللی با صدور رایی موضع خود در ارتباط با ضرر و آسیب های فرانسلی که در پرونده اقای «کاتانگا» مطرح شده بود را اعلام نمود. آسیب های فرانسلی، آسیب هایی که از والدین به فرزندان منتقل می شوند.
در پرونده «کاتانگا» پنج نفر متقاضی قربانی آسیب های فرانسلی بوده و خواستار دریافت جبران خسارت از سوی دیوان بودند و بر همین اساس نسبت به رای شعبه دوم دادرسی در ارتباط با جبران خسارت قربانیان متعاقب حکم به محکومیت ناتانگا تجدید نظرخواهی کردند. شعبه دوم دادرسی در رای جبران خسارت خود با عدم احراز رابطه سببیت میان جرایم ارتکاب یافته از سوی کاتانگا و خسارت و آسیب های فرانسلی مورد ادعا، این افراد را قربانی در معنای اساسنامه رم به شمار نیاورده بود. شعبه تجدید نظر خواهی با مجمل دانستن ادله شعبه دادرسی برای رد تقاضای این افراد، با اعاده موضوع به شعبه دادرسی خواهان رای دوباره دادرسان شعبه دادرسی شده بود.
شعبه دوم دادرسی با ملاحظه نظرات ابراز شده از سوی نمایندگان حقوقی قربانیان و وکلای مدافع محکوم علیه، در رای جدید خود اعلام داشت که مطالعات علمی ثابت کرده اند که امکان انتقال شوک های روحی و روانی فرانسلی از والدین به فرزندان وجود دارد. با این حال مجدد بر یافته پیشین خود مبنی بر انقطاع زنجیره سببیت میان رفتارهای مجرمانه واقع شده و این شوک روانی بر اساس معیار و استانه اثباتی موجود در این مرحله از ایین دادرسی دیوان تاکید نمود.
در مارچ ۲۰۱۴ میلادی، کاتانگا به عنوان معاونت در ارتکاب جرایم علیه بشریت (قتل) و جرایم جنگی واقع شده در حمله فوریه سال ۲۰۰۳ میلادی به روستای «بوگورو» به ۱۲ سال زندان محکوم گردید که تحمل ان پس از کاهش مجازات در سال ۲۰۱۶ به اتمام رسید.
در مارچ ۲۰۱۷، دادرسان شعبه دادرسی به صدور حکم جبران خسارت، کاتانگا را به پرداخت یک میلیون دلار ملزم کردند و محکوم علیه را ملزم نمودند تا به ۲۹۷ قربانی و بزه دیده به صورت نمادین ۲۵۰ دلار پرداخت کند و مابقی نیز برای جبران خسارت های جمعی در راستای خانه سازی، حمایت از آموزش، فعالیت های کار افرینی و حمایت های روانشناختی صرف شود.