شعبه تجدید نظر دیوان کیفری بین المللی با صدور رایی حکم محکومیت و مجازات «توماس لوبانگو دی یلو» که پیش از این در سال ۲۰۱۲ میلادی از سوی شعبه اول دادرسی دیوان صادر شده بود را با اکثریت آرا تایید نمود. لوبانگو از سوی دیوان نسبت به به خدمت گرفتن، استخدام کردن و به کارگیری سرباز کودکان زیر ۱۵ سال در مخاصمه مجرم شناخته شده و به ۱۴ سال حبس محکوم شده بود.
شعبه تجدید نظر ادعاهای متهم مبنی بر وجود یک محاکمه غیر منصفانه را رد نمود و اظهار داشت که متهم نتوانسته است هیچ کدام از مدعیات خود را اثبات نماید. همچنین، شعبه تجدید نظر با بیان معیار نقض یا ابرام ارای صادره در مرحله تجدید نظر، خاطر نشان ساخت که شعبه تجدید نظر به ارزیابی ادله جدید اقدام نخواهد کرد بلکه تنها به ارزیابی معقول بودن یا نبودن مبنای صدور حکم از سوی شعبه بدوی اکتفا می کند. بر این اساس ادعاهای مربوط به قانونی بودن سن کودکان به کارگرفته شده مردود اعلام شد.
در ارتباط با نوع مسوولیت کیفری متهم نیز، شعبه تجدید نظر اعلام داشت که لوبانگو به اتهام «مشارکت» در ارتکاب این جرایم مجرم شناخته شده است و مشارکت در ارتکاب جرم نیازمند ارتکاب مستقیم و شخصی جرم نمی باشد.
در ارتباط با میزان مجارات تعیین شده نیز که مورد تجدید نظر خواهی هم متهم و هم دادستان واقع شده بود، شعبه تجدید نظر اعلام داشت که دادگاه در تعیین مجازات دارای اختیارات و صلاحدید گسترده ای است و وجهی برای مداخله در ان وجود ندارد.
در مقابل، یکی از قضات شعبه تجدید نظر در رای مخالفی ضمن موافقت با حکم محکومیت لوبانگو ابراز داشت که شعبه دادرسی می بایست یک مجازات برای عناوین اتهامی متعدد ذکر شده یعنی به خدمت گرفتن، استخدام و به کارگیری سرباز کودکان تعیین می کرد نه آنکه برای هر عنوان یک مجازات جداگانه تعیین کند چرا که این سه عنوان در واقع یک جرم هستند.
با صدور رای شعبه تجدید نظر ماجرای اولین محاکمه دیوان کیفری بین المللی نیز به نقطه پایان خود رسید.